Friday, December 15, 2023

GENDER EXPLORATORY THERAPY: ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΦΥΛΟΜΕΤΑΒΑΣΗ ή ΕΠΙΚΑΛΥΜΜΕΝΟ CONVERSION THERAPY;

 γράφει η Parvy Palmou

    Η έννοια της διερευνητικής θεραπείας για το φύλο, Gender Exploratory Therapy (GET) έχει ξεκινήσει σημαντική συζήτηση στη σφαίρα της υγειονομικής περίθαλψης των τρανς προσώπων. Ο στόχος αυτού του τύπου θεραπείας είναι να διερευνήσει τις υποκείμενες αιτίες της δυσφορίας φύλου (χρησιμοποιούν μόνο αυτή την ψυχιατρικοποιήμενη ταμπέλα και όχι την ασυμφωνία φύλου βάσει των καλών πρακτικών) ή της τρανς κατάστασης ενός ατόμου. Έχει λάβει μικτές κριτικές από διάφορους οργανισμούς και επαγγελματίες.
    Κατά την προσωπική μου άποψη αυτή η μορφή θεραπείας παρουσιάζεται ξαφνικά ως κάτι το καινούργιο ενώ αυτό συνέβαινε τόσα χρόνια μέχρι να περάσουν οι νόμοι της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου και ξέρουμε εμπειρικά ότι η καθυστέρηση της μετάβασης όχι μόνο είναι κακοποιητική αλλα μπορεί να αποβεί και μοιραία. Η καθυστέρηση της μετάβασης χωρίς να συντρέχει πολύ σοβαρός ψυχιατρικός λόγος είναι κακοποίηση. Αυτή η θεωρία πατάει σε κάποια άτομα που είναι detransitioners αποφάσισαν δηλαδή να αντιστρέψουν την μετάβαση τους, κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο. Εγώ από το 1997 έχω δει 2 περιστατικά και το ένα είχε πολύ βαρύ ψυχιατρικό ιστορικό και το άλλο δεν είχε εξ αρχής αυτοπροσδιοριστεί ως τρανς αλλά έπαιζε στο φάσμα του cross dressing. Οι ακροδεξιές και συντηρητικές κυβερνήσεις, η alt-right, το anti-gender και anti-trans κίνημα και οι TERFS, πατάνε σε τέτοιες ιστορίες ρίχνοντας τους πολύ δημοσιότητα ώστε να αφαιρέσουν το δικαίωμα του αυτό-προσδιορισμού στα τρανς και φυλοδιαφορετικά πρόσωπα. Στην Αγγλία του Ρίσι Σούνακ, αυτή η μέθοδος πλασάρεται ως ιδανική και όπως πάντα κάνει η ακροδεξιά για να ελέγξει και επηρεάσει τις μάζες, χρησιμοποιεί τα πρόσωπα στην εφηβεία και το “κάλο της υγείας τους”. Τα ίδια πρόσωπα δηλαδή που αυτές οι κακοποιητικές πρακτικές εδώ και χρόνια τα οδηγούν στην αυτοκτονία. Μέχρι πρόσφατα αυτού του είδους οι θεραπεία στην Ελλάδα δεν είχε εκπροσώπους, τώρα πλέον δυστυχώς έχει.



Η Gender Dysphoria Alliance και άλλοι υποστηρικτές του GET υποστηρίζουν ότι η θεραπεία δεν είναι συγκρίσιμη με τη “θεραπεία” μεταστροφής. Τονίζουν ότι δεν υπάρχει ηθική αντίρρηση για την εμπειρία του πελάτη και ότι το θεμέλιο του GET είναι η έννοια της δυσφορίας του φύλου ως ψυχιατρικής νόσου με πολυάριθμες αναπτυξιακές οδούς. Στόχος του είναι να υποστηρίξει τους “πελάτες” στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, βοηθώντας τους να κατανοήσουν την εμπειρία του φύλου τους από ψυχολογική σκοπιά και χωρίς να χρησιμοποιούν καταναγκασμό. Η στρατηγική θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει μια σημαντική αλλαγή από τις δύο προηγούμενες μεθόδους που στόχευε στην πρόληψη της ταχείας διάγνωσης ενός παιδιού ως τρανς, της πρακτικής “μη συμμορφούμενης” με το φύλο συμπεριφοράς και της πεποίθησης ότι οι ιατρικές θεραπείες είναι η μόνη επιλογή. Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι η ανακριβής απεικόνιση του GET ως επιζήμια είναι το αποτέλεσμα αδικαιολόγητων ανησυχιών και παρανοήσεων.
Μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για τις δυσκολίες που σχετίζονται με το φύλο υποστηρίζεται επίσης από το Therapy First, μια επαγγελματική ένωση θεραπευτών ψυχικής υγείας. Προτείνουν μια στρατηγική για ολόκληρο το άτομο και ψυχολογική υποστήριξη ως τις καλύτερες αρχικές θεραπείες για τη δυσφορία του φύλου. Η κύρια εστίασή τους έγκειται στην παροχή βασισμένων σε στοιχεία και συμπονετικών εργαλείων. Παρέχουν επίσης υποστήριξη σε άτομα που μπορεί να βιώνουν λύπη ή θλίψη που σχετίζεται με ιατρικές μεταβάσεις.
Απόσπασμα απο το άρθρο: Interrogating Gender-Exploratory Therapy, Florence Ashley:
    Οι πρακτικές μεταστροφής έχουν από καιρό συσχετίσει την έλξη του ιδίου φύλου με παθολογικά αίτια, εστιάζοντας συχνά στο παιδικό τραύμα και τη σεξουαλική επίθεση (π.χ. Nicolosi & Nicolosi, 2002). Άλλες προτεινόμενες αιτίες περιλαμβάνουν τη δυναμική της οικογένειας, τις διαταραγμένες σχέσεις με τη θηλυκότητα και τον ανδρισμό, τη συνυπάρχουσα ψυχική ασθένεια, την κοινωνική επιροή και τις ασυνείδητες ορμές. Ο επιζών Peter Gajdics εξήγησε πώς ο θεραπευτής του προσπάθησε να απεικονίσει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ως υποπροϊόν τραύματος, λέγοντάς του ότι:
Το ιστορικό παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης είχε δημιουργήσει μια ψεύτικη ομοφυλοφιλική ταυτότητα και έτσι ο στόχος της θεραπείας μου θα ήταν να θεραπεύσω παλιό τραύμα προκειμένου, όπως είπε, να διορθώσω το λάθος του σεξουαλικού μου προσανατολισμού και να επιστρέψω στην έμφυτη ετεροφυλοφιλία μου.(Βουλή των Κοινοτήτων του Καναδά, 2020, Gajdics, 2017).
Οι υποστηρικτές των πρακτικών μεταστροφής τις αντιπαραθέτουν με τις κυρίαρχες πρακτικές που προωθούν την επιβεβαίωση του σεξουαλικού προσανατολισμού, τον οποίο περιγράφουν ως πολιτικά υποκινούμενο και ιδεολογικά κατασκευασμένο:
Ένας 16χρονος νεαρός μπήκε στο γραφείο μου, ανησυχώντας μήπως ήταν ομοφυλόφιλος. Του είπα ότι αν ήταν, θα μπορούσε να επιλέξει την Ομοφυλοφιλική Θεραπευτική Θεραπεία ή θα μπορούσε να επιδιώξει να ξεφύγει από την ομοφυλοφιλία. . . . Ο νεαρός είχε μπερδευτεί από τη λαϊκή ρητορική που υποθέτει ότι αν είσαι ομοφυλόφιλος, τότε η μόνη ειλικρινής απάντηση είναι να ζήσεις την ομοφυλοφιλική ταυτότητα. Πιστεύοντας αυτό, ξαφνιάστηκε όταν άκουσε ότι υπάρχουν άντρες που από την πληρότητα της ταυτότητάς τους επιλέγουν έναν διαφορετικό αγώνα. . . . Το επάγγελμα της ψυχικής υγείας ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την παραμέληση του μη ομοφυλόφιλου. Στην προσπάθειά της να υποστηρίξει την απελευθέρωση των ομοφυλόφιλων, απώθησε τον άλλο πληθυσμό (Nicolosi, 1991, σελ. 4–6).
Το απόσπασμα έχει μια εντυπωσιακή ομοιότητα με την αφήγηση που περιβάλλει την διερευνητική θεραπεία φύλου, η οποία περιλαμβάνει ισχυρισμούς ότι «οι τρανς ακτιβιστές θέλουν να φιμώσουν τους detranstioners ή να αρνηθούν την ύπαρξή τους» και απεικονίζει τη φροντίδα που επιβεβαιώνει το φύλο ως «υπερδιόρθωση» που «σπρώχνεται από ακτιβιστές». (Edwards-Leeper & Anderson, 2021). Οι υποστηρικτές της διερευνητικής θεραπείας φύλου απεικονίζουν τους κλινικούς ιατρούς να «φοβούνται ότι οι ντόπιοι συνάδελφοί τους και οι πηγές παραπομπής τους θεωρούν τρανσφοβικούς φανατικούς αν συμμετέχουν σε θεραπεία διερεύνησης φύλου», (Edwards-Leeper & Anderson, 2021) το ίδιο έκανε και ο Joseph Nicolosi, ισχυρίζεται ότι «η σεξουαλική επανάσταση και τα κινήματα για τα «δικαιώματα» -πολιτικά δικαιώματα, δικαιώματα μειονοτήτων, φεμινιστικά δικαιώματα- έχουν οδηγήσει σε εκφοβιστική επίδραση στην ψυχολογία» (Nicolosi, 1991, σ. 9).
Παρόμοια συνθήκη με την παραπάνω ισχύει και για την ταυτότητα και έκφραση φύλου.
    Η κριτική στην GET θεραπεια υποστηρίζει ότι είναι παρόμοια με τις τεχνικές “θεραπείας” μεταστροφής και μπορεί ακόμη και να είναι επικίνδυνη. Τα υλικά(πρωτόκολλα θεραπείας)αποκτήθηκαν από ερευνητές του Trans Safety Network από το NHS στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι οδηγίες στη διερευνητική θεραπεία φύλου, η οποία αποκάλυψε ότι η θεραπεία διερευνά συχνά «εναλλακτικές αιτίες» της δυσφορίας φύλου ενός ατόμου, όπως καταστάσεις ψυχικής υγείας ή κοινωνική επιρροή, και τις χρησιμοποιεί ως δικαιολογίες για την καθυστέρηση της μετάβασης. Λόγω του γεγονότος ότι ωθεί τους τρανς εφήβους σε μη αναστρέψιμη εφηβεία και καθυστερεί τη μετάβασή τους, αυτή η στρατηγική μπορεί να τους προκαλέσει άσκοπο πόνο και κακοποίηση. Επιπλέον, οι επικριτές επισημαίνουν ότι η αποτροπή της κοινωνικής μετάβασης στους τρανς νέους - μια θέση που υποστηρίζεται από πολλά υλικά της θεραπείας GET - μπορεί να είναι επικίνδυνη δεδομένου ότι ο αυτοτραυματισμός και οι αυτοκτονικές σκέψεις των τρανς νέων έχουν αποδειχθεί ότι μειώνονται πολύ με την παρουσία φροντίδας που επιβεβαιώνει το φύλο. Η αυξανόμενη επιρροή του GET στην πολιτική υγείας έχει εντείνει τη διαμάχη γύρω από αυτό. Για παράδειγμα, η πολιτεία της Φλόριντα επέλεξε να αποκλείσει την ιατρική περίθαλψη που επιβεβαιώνει το φύλο από την κάλυψη του Medicaid, αναφέροντας τη διερευνητική θεραπεία φύλου ως εναλλακτική θεραπευτική επιλογή για τη δυσφορία του φύλου. Πολλές ιατρικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής και της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας, είναι κατά των στρατηγικών «περιμένετε και βλέπουμε» που αναβάλλουν ή απορρίπτουν τη μετάβαση. Αυτή η απόφαση και άλλες παρόμοιας φύσης θεωρούνται ως μέρος μιας ευρύτερης συζήτησης σχετικά με τη βέλτιστη προσέγγιση στην υγειονομική περίθαλψη των τρανς προσώπων.
    Στην Ελλάδα υπάρχει ο ημιτελής μα σημαντικός νόμος για το Conversion Therapy, χρειάζεται όμως περαιτέρω παρέμβαση και κατεύθυνση σε πρακτικό επίπεδο για το πως χειριζόμαστε ένα τέτοιο περιστατικό και πως ουσιαστικά το αποδεικνύουμε σε περίπτωση που δεν υπάρχει καταγγελία, ιδιαίτερα αν το πρόσωπο είναι ανήλικο, δεν αντιλαμβάνεται τι του συμβαινει και η οικογένεια συμφωνεί με την «θεραπεια».
*στο συγκεκριμένο άρθρο ό όρος τρανς χρησιμοποιείτε ως όρος ομπρέλα και συμπεριλαμβάνει όλα τα φυλοδιαφορετικά πρόσωπα που έχουν ανάγκη για μετάβαση.

References:
Ashley, F. (2023). Interrogating Gender-Exploratory Therapy. Retrieved from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10018052/...
Gender Dysphoria Alliance. (n.d.). Gender Exploratory Therapy (GET). Retrieved from https://www.genderdysphoriaalliance.com/.../gender...
Therapy First. (n.d.). Therapy First: Psychotherapy as First-Line Treatment for Gender Dysphoria. Retrieved from https://www.therapyfirst.org/
Xtra Magazine. (n.d.). Unpacking ‘gender exploratory therapy,’ a new form of conversion therapy. Retrieved from https://xtramagazine.com/.../gender-exploratory-therapy...
All reactions:
You and Νικόλαος

Friday, June 16, 2023

Συμπεριληπτική Ψυχοθεραπεία ως προς τα Φύλα, τις Σεξουαλικότητες & την Ποικιλομορφία των Σχέσεων (GSRD)


Gender & Sexual Relationship Diversity Therapy
(GSRD)

(Μονοετής Βιωματική Εκπαίδευση)
Εκπαιδεύτριες:
Πάρβη Πάλμου & Άννα Απέργη Κωνσταντινίδη

(διαβάστε περισσότερα για τις εκπαιδεύτριες στο τέλος της ανακοίνωσης αυτής)


Το Ελληνικό Κέντρο Focusing (ΕΚF), αναγνωρισμένο από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ψυχοθεραπείας (EAP) ως Ευρωπαϊκά Διαπιστευμένο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Ψυχοθεραπεία (EAPTI), σε συνεργασία με τις Πάρβη Πάλμου & Άννα Απέργη Κωνσταντινίδη, με σεβασμό στην αρχή του «τίποτα για εμάς χωρίς εμάς», συνδιοργανώνουν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην GSRD (Gender and sexual relationship diversity) θεραπεία.
Στόχοι του προγράμματος

Στόχοι του εν λόγω προγράμματος είναι η εκπαίδευση των συμμετεχόντων στην GSRD θεραπεία, με προσωποκεντρικό και βιωματικό τρόπο, μέσα σε ένα κατάλληλο και ασφαλές περιβάλλον, καθώς και η αύξηση της επίγνωσης των εκπαιδευομένων ως προς τις ανάγκες των ΛΟΑΤΚΙ+ πληθυσμών.
GSRD (Gender and Sexual Relationship Diversity) θεραπεία

Η GSRD θεραπεία βασίζεται σε μια διαθεωρητική, μη-κατευθυντική και συμπεριληπτική προσέγγιση, όπου σχεδόν όλα τα θεωρητικά/θεραπευτικά μοντέλα (Προσωποκεντρικά, Focusing, Συμπεριφορικά, Gestalt, Υπαρξιακά, κ.α.) μπορούν να εμπλουτιστούν και να λειτουργήσουν εντός των κεντρικών οργανωτικών αρχών τους (Davies and Neal, 2000).

Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα έγινε η επιλογή της χρήσης του όρου GSRD ως πιο περιεκτικού, συγκριτικά με τον πιο παραδοσιακά χρησιμοποιούμενο και γνωστό LGBTQIA+, ώστε να περιλαμβάνει ένα ευρύτερο φάσμα ταυτοτήτων φύλου και σεξουαλικής ποικιλομορφίας.

Ο όρος GSRD είναι μια πρόσφατη και σκόπιμη διαφοροποίηση από την Καταφατική ή Υποστηρικτική Θεραπεία (Affirmative Therapy), προκειμένου να συμπεριλάβει και να υποστηρίξει όλες τις μορφές, πτυχές και ζητήματα σχετικά με το φάσμα των φύλων, ταυτοτήτων εκφράσεων και χαρακτηριστικών. Συμπεριλαμβάνει επίσης το εσωτερικό βίωμα και την εμπειρία των Νευροδιαφορετικών ατόμων καθώς και ατόμων με εναλλακτικές μορφές σεξουαλικότητας (Kink, Fetish, BDSM, Polyamory, Consensual Non-Monogamy, Αsexuality, κ.α.).

Αποπαθολογικοποίηση: από την Συν-οσηρότητα στην Συν-ικανότηττα

Οι πληθυσμοί που διέφεραν και διαφέρουν, από αυτό που η κοινωνία, η εκκλησία και η εκπαίδευση έχουν κανονικοποιήσει και επιβάλλει, αντιμετωπίζονται ως μη-φυσιολογικοί και παράξενοι. Καταλήγουν να ψυχιατρικοποιούνται, με αποτέλεσμα τoν αποκλεισμό, την στιγματοποίηση και την κακοποίηση συχνά και από ειδ. ψυχικής υγείας (με απόγειο την εμπλοκή ακόμη και σε μη νόμιμες θεραπείες μεταστροφής (Conversion Therapies), οι οποίες έχουν χαρακτηρισθεί ως βασανιστήρια). Συχνά ακούγονται οι λέξεις «διαταραχή», «ιδιαιτερότητα», «επιλογή» του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου, «τρανσεξουαλισμός» ή «τρανσβεστισμός», «ερμαφροδιτισμός» και πολλές άλλες επικίνδυνες και κακοποιητικές περιγραφές, για τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την έκφραση, την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου ενός προσώπου.

Υπάρχει, συνεπώς, μεγάλη ανάγκη για συμπερίληψη σε όλες τις ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις που καλούνται να κατανοήσουν το πλαίσιο των πληθυσμών αυτών. Η ενσυναίσθηση και η άνευ όρων αποδοχή δεν είναι αρκετές. Χρειάζεται στοχευμένη βιωματική εκπαίδευση ώστε το εκπαιδευόμενο πρόσωπο όχι μόνο να θέλει, αλλά και να μπορεί έμπρακτα να δουλέψει με όλες τις ποικιλομορφίες αποδομώντας πρώτα τις δικές του ενδοβολές που εμποδίζουν την αυθεντική θεραπευτική σχέση.

Ανάπτυξη Δεξιοτήτων των Εκπαιδευόμενων Προσώπων

Η GSRD θεραπεία απαιτεί ένα βαθύ ενδιαφέρον για τη ζωή του προσώπου σε θεραπεία, που συμβαδίζει με τις προσωποκεντρικές αρχές. Επίσης χρειάζεται ευαισθησία, υπερεπαγρύπνηση και αδρή περιέργεια, συνεπικουρούμενη από μια Focusing στάση, για να μπορέσει να υπάρξει αποδοχή της ολότητας της ύπαρξης. Τα εκπαιδευόμενα πρόσωπα καλούνται να αναπτύξουν πλήρη επίγνωση του κοινωνικού πλαισίου, μέσα στο οποίο ζουν άνθρωποι διαφορετικών ταυτοτήτων, φύλων, εκφράσεων και σεξουαλικών προσανατολισμών, καθώς και πόσες ταυτότητες μπορούν να αλληλεπιδράσουν και περιστασιακά να συγκρουστούν.

Κάθε εκπαιδευόμενο πρόσωπο καλείται, συνεπώς, να δώσει προτεραιότητα στην αύξηση της κατανόησης των δικών του προκαταλήψεων και ετεροκανονικών υποθέσεων σχετικά με το τί συνιστά «υγιή» και «φυσιολογική» συμπεριφορά, όσον αφορά το φύλο, τους ρόλους των φύλων και τις σχέσεις. Κανένα πρόσωπο δεν είναι εντελώς απαλλαγμένο από φοβικές στάσεις, ρατσιστικές, σεξιστικές συμπεριφορές και ιδέες, επειδή έχουμε κοινωνικοποιηθεί μέσα στην κυρίαρχη κουλτούρα των πολικοτήτων, όπου αυτές οι ιδέες είναι ένα εγγενές και διαρκές δεδομένο.
Μορφή του Προγράμματος

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι βασικά βιωματικό και αποτελείται από 7 θεματικές ενότητες (Modules) που θα πραγματοποιηθούν σε 7 Σαββατοκύριακα, καθώς και από 2 επιπλέον Σάββατα.

Κάθε ενότητα εμπεριέχει ένα θεωρητικό και ένα βιωματικό μέρος.

Στο θεωρητικό μέρος θα υπάρχει έντονη διάδραση και συζήτηση, καθώς και βιωματικές παρουσιάσεις εμπειρογνωμόνων. Το βιωματικό μέρος συμπεριλαμβάνει ασκήσεις Gestalt, Σωματικής Θεραπείας, Εκδραμάτιση, Focusing, Θέατρο του Καταπιεσμένου, Ψυχική Αρχιτεκτονική, Queerbodiment. Τα εκπαιδευόμενα πρόσωπα θα δουλέψουν εντατικά με αποσπάσματα υποθετικών και πραγματικών περιστατικών (Vignettes).

Διάρκεια και Ώρες Προγράμματος

Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται σε ένα ακαδημαϊκό έτος (Νοέμβριος-Ιούνιος)
και περιλαμβάνει 7 Σ/Κ και 2 Σάββατα δια ζώσης ομαδική εκπαίδευση
καθώς και εκπαιδευτικές δραστηριότητες εκτός ομάδας
(π.χ., μελέτη, συγγραφή εργασιών, βιντεοσκόπηση, κ.λπ.).
Προϋποθέσεις

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε άτομα τα οποία έχουν ήδη ολοκληρώσει ένα αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα συμβουλευτικής ή/και ψυχοθεραπείας διάρκειας 3 ή 4 χρόνων αντίστοιχα και εργάζονται ως σύμβουλοι ψυχικής υγείας ή/και ψυχοθεραπευτές/πεύτριες.

Διαδικασία συμμετοχής

Υποβολή αναλυτικού βιογραφικού και συνέντευξη.

Παρατήρηση: Να σημειωθεί πως για την διασφάλιση της ποιότητας της εκπαίδευσης, και κυρίως την ασφάλεια των μελλοντικών θεραπευόμενων, η δυνατότητα συνέχισης της συμμετοχής θα επαναξιολογείται, καθ’ όλη την διάρκεια της εκπαίδευσης.
Έναρξη

Σαββατοκύριακο, 4-5 Νοεμβρίου 2023
Σχετικά με τις εκπαιδεύτριες

Πάρβη Πάλμου

H Πάρβη Πάλμου ξεκίνησε τις σπουδές της στην Ψυχολογία το 1998, ολοκληρώνοντας το πτυχίο Bachelor of Arts in Psychology το 2002. Το ενδιαφέρον της στον ανθρώπινο ψυχισμό την οδήγησε να συνεχίσει τις σπουδές της στο University of Indianapolis λαμβάνοντας τον τίτλο Master in Clinical Psychology, η ενασχόληση της με τη Φιλοσοφία και τον Υπαρξισμό την απομάκρυνε από το κλινικό πεδίο και την ώθησε να κάνει μετεκπαίδευση στη Θεραπεία Gestalt στο Gestalt Institute of San Fransisco όπου και εργάστηκε ως Assistant Trainer, έχοντας την ευκαιρία να εκπαιδευτεί και να συνεργαστεί με θεραπευτές Gestalt διεθνούς φήμης όπως ο Bud Feder. Παρουσιάζει εργαστήρια και καθοδηγεί ομάδες αυτογνωσίας σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη και συνεχίζει να επιμορφώνεται με σεμινάρια διαφορετικών θεραπευτικών προσεγγίσεων και πρακτικών (Focusing, Διαγενεολογική Θεραπεια Gestalt, Θεραπεία Τραύματος, Ψυχογενετικό Σύστημα – Θεραπεία Ζεύγους, Redecision Therapy, Art Therapy, Mindfulness, Somatic Experiencing, Μη Βίαιη Επικοινωνία, Θέατρο του Καταπιεσμένου, Καταπολέμηση Ρητορικής Μίσους κ.α.).

Το 2013 δημιούργησε την Συνθετική Μέθοδο Αυτογνωσίας “Ψυχική Αρχιτεκτονική” όπου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά με μεγάλη επιτυχία στη Αθήνα την Θεσσαλονίκη στην Κρήτη και στην Ρόδο. Στα πλαίσια συνεδρίων έχει καθοδηγήσει βιωματικά σεμινάρια Gestalt στην Αυστρία, Τσεχία και Εσθονία, Ιταλία, Ουγγαρία με συμμετέχοντες από 15 διαφορετικές χώρες. Μαζί με την Mαρία Μουχταρίδου δημιούργησαν τα Retreat Αυτογνωσίας στην Φύση Yoga & Gestalt. Είναι τακτική συνεργάτης της Hellenic Youth Participation όπου καθοδηγεί σεμινάρια αυτογνωσίας και ομάδες νέων. Επίσης, αρθρογραφεί σε εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες όπου έχει αρκετές δημοσιεύσεις. Τα τελευταία 13 χρόνια προσφέρει εθελοντική εργασία στο Σ.Υ.Δ-Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, οπού έλαβε τιμητικό βραβείο για τη συνεισφορά της το 2013 και ασχολείται ιδιαίτερα με την GSRD-Gender & Sexual Relationship Diversity Therapy και την έρευνα. Έχει παρουσιάσει εργαστήρια για ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα στο Πάντειο και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, είναι ομιλήτρια στην Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών και πρώην εκπαιδεύτρια προγράμματα της ψυχιατρικής πτέρυγας στο Νοσοκομείο της Αεροπορίας. Είναι μέλος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών και Υπεύθυνη Υγείας Τρανς και Ιντερσεξ Οικογενειών Σ.Υ.Δ. Εχει επιτελέσει μέλος δυο διεπιστημονικών γνωμοδοτικών επιτροπών του υπουργείου υγείας για την πρόσβαση των τρανς και φυλοδιαφορετικών προσώπων και την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Είναι μέλος της European Association of Gestalt Therapy (EAGT) και της Association for the Advancement of Gestalt Therapy (ΙAAGT), όπου έχει και το ρόλο του Policy Officer. Μαζί με την διευθύντρια του ΣΥΔ  Άννα Απέργη δημιούργησε το πρόγραμμα εκπαίδευσης LGBTQI+ Επιβεβαιωτική Θεραπεια Gestalt για το Παν. Αιγαιου. Το 2017 ξεκίνησε την διατριβή της ως Phd υποψήφια διδακτόρισσα στο University of Bolton U.K. πάνω στην διεμφυλική υγεία.

e-cv:

Links:


Άννα Απέργη Κωνσταντινίδη

Η Άννα Κωνσταντινίδη Απέργη, είναι Πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) (www.tgender.gr) και έχει διατελέσει για πάνω από δέκα χρόνια σε οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών. Είναι τακτικό μέλος του ΣΥΔ από το 2012. Από το 2015 έως το 2016 διετέλεσε Γραμματέας Περιφέρειας του ΣΥΔ, ενώ από το 2017 έως το 2021 υπήρξε Διευθύντρια του ΣΥΔ. Είναι ορισμένο μέλος από το ΣΥΔ στο Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, και, εκπρόσωπος του Σωματείου στο Μηχανισμό Καταγραφής της ΕΕΔΑ.

Από τον Μάρτιο του 2022 μέχρι και σήμερα βρίσκεται στη θέση της Προεδρίας του Σωματείου, ενώ είναι και ορισμένο μέλος από τις ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), Προεδρεύουσα του Τμήματος Προώθησης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της ΕΕΔΑ και ορισμένο αν. μέλος από την ΕΕΔΑ στο Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ΕΣΡΜ) του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Από το 1997 έως και το 2000 εργάστηκε ως ασκ. Δικαστική Επιμελήτρια στα Πρωτοδικεία Δράμας και Ξάνθης. Συμμετείχε στο πλευρό της αείμνηστης Προέδρου του ΣΥΔ, Μαρίνας Γαλανού, ως εκπρόσωπος του Σωματείου σε Επιτροπές της Βουλής των Ελλήνων, όπως για την ψήφιση του νόμου του συμφώνου συμβίωσης, της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου και της ίσης μεταχείρισης, ενώ τον Νοέμβριο του 2022 συμμετείχε στις συνεδριάσεις της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, για την επεξεργασία και την εξέταση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την αναμόρφωση του Σωφρονιστικού Κώδικα.

Από το 2016 εργάστηκε ως Ειδική Σύμβουλος (Expert) σε θέματα ασύλου ΛΟΑΤΙ+ προσφύγων και αιτούντων διεθνούς προστασίας στη ΜΚΟ PRAKSIS, ενώ το 2018 υπήρξε μέλος της Επιστημονικής Ομάδας Εργασίας του Υπουργείου Υγείας με στόχο την πλήρη πρόσβαση των τρανς και ίντερσεξ προσώπων στο χώρο της υγείας.

Από το 2020 έως το 2021, εργάστηκε ως εκπαιδεύτρια στο Πανεπιστημιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τίτλο «GESTALT Καταφατική ΛΟΑΤΚΙ Συμβουλευτική για τη σεξουαλική διαφορετικότητα και τις ταυτότητες φύλου».

Επίσης συμμετείχε με εκπαιδευτικό ρόλο σε πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια πάνω σε θέματα έκφρασης, ταυτότητας, χαρακτηριστικών φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, όπως σε διήμερο εκπαιδευτικό σεμινάριο της Εθνικής Σχολής Δικαστών προς Δικαστές και Εισαγγελείς για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+, σε επιμορφωτικό σεμινάριο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) προς Ειρηνοδίκες για την ορθή εφαρμογή του Ν.4491/2017 της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, ενώ από τον Φεβρουάριο έως και τον Μάιο του 2022 υπήρξε εκπαιδεύτρια του επιμορφωτικού προγράμματος του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προς αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας, σε θέματα ΛΟΑΤΚΙ+.

Αρθρογραφεί στο ηλεκτρονικό ειδησεογραφικό περιοδικό ΛΟΑΤΚΙ θεματικής t-zine.gr, ενώ άρθρα της έχουν φιλοξενηθεί σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά.

Tuesday, April 4, 2023

Η Eπεξεργασία των Oνείρων στη Θεραπεία Gestalt


Βιωματικό Σεμινάριο

 Ο Perls πίστευε ότι για να μπορέσει κάποιος να αντιληφθεί την έννοια του ονείρου και να επανα-ενσωματώσει τα αποκηρυγμένα κομμάτια του εαυτού που βρίσκονται σε σύγκρουση, θα πρέπει να διηγηθεί το όνειρο σε ενεστώτα χρόνο εκδραματίζοντας το στο Εδώ και το Τώρα, εστιάζοντας στο συναίσθημα. Με αυτό τον τρόπο, το όνειρο ζωντανεύει και ο θεραπευόμενος, σαν ηθοποιός, παίζει το ρόλο όλων τον χαρακτήρων του ονείρου, ακόμα και των αντικειμένων, ανοίγοντας ένα πραγματικό διάλογο με τα σύμβολα τα οποία αναγκάζονται αποτραβηγμένα από την προστασία που τους προσέφερε το σκοτάδι του υποσυνείδητου, να αποκαλύψουν τα κρυμμένα μυστικά τους.


Εισηγήτρια: Πάρβη Πάλμου

Join Event---->Εδώ

Απευθύνεται σε:
-->Επαγγελματίες και εκπαιδευόμενους ψυχικής υγείας(ψυχολόγους, συμβούλους ψυχικής υγείας, ψυχοθεραπευτές κλπ.)
-->Κάθε ενδιαφερόμενο για την προσωπική του ανάπτυξη

Θα δοθούν αναλυτικές σημειώσεις και βεβαιώσεις παρακολούθησης
Οι θέσεις είναι περιορισμένες

Ημερομηνία:
Κυριακή 30/04/2023
'Ωρα: 10.30-15.30

Τοποθεσία:
Online-Zoom

Εισφορά:
Early Bird μέχρι 20 Απριλίου: 80 ευρώ
Late Registration: 90 ευρώ
Με τραπεζική κατάθεση (Alpha, Εθνική),
Pay Pal, Revolut. Κατόπιν επικοινωνίας

Επικοινωνία-Εγγραφές:
Πάρβη Πάλμου
τηλ. 6976307815
palmoup@hotmail.com

Thursday, March 30, 2023

Queering Gestalt Therapy: Μια Ανθολογία για το Φύλο, την Σεξουαλικότητα & την Ποικιλομορφία των Σχέσεων στην Ψυχοθεραπεία

Το πρώτο βιβλίο του είδους του που είναι peer reviewed, αποτελεί έναν ο σημαντικό τόμο που πραγματεύεται ένα τρέχον και σημαντικό κενό στον τομέα της θεραπείας Gestalt: η πρακτική και η ψυχοθεραπεία ευρύτερα ακόμα υποφέρει από διάχυτη ετερο-και cis-κανονικότητα που μειώνει την έννοια της συμπερίληψης.

Το βιβλίο συμπεριλαμβάνει άρθρο της Πάρβη Πάλμου, Ψυχοθεραπεύτριάς Gestalt, Υπεύθυνης Υγείας Τρανς και Ιντερσεξ Οικογενειών ΣΥΔ, με τίτλο: The Drag and Queer Years as a Means of Developing a Therapeutic Self: Bringing Street Work in the Office. 
Αυτό το βιβλίο προσφέρει ερευνητικό και εκπαιδευτικό υλικό με βάση τη θεραπεία Gestalt σχετικά με το φύλο, την σεξουαλικότητα και την ποικιλομορφία των σχέσεων GSRD (Gender and Sexual Relationship Diversity), συμπεριλαμβανομένων κεφαλαίων για διάφορα ζητήματα GSRD και πώς οι θεραπευτές μπορούν να γίνουν πιο ευαίσθητοι στη GSRD.

Οι συντελεστές τοποθετούνται σε όλο το φάσμα της GSRD και προσφέρουν τις φωνές τους ως πρόσκληση για περαιτέρω Queer συμπερίληψη στην κοινότητα Gestalt με ποικίλο περιεχόμενο που κυμαίνεται από ακαδημαϊκά, ερευνητικά προσανατολισμένα κομμάτια έως βιωματικές, στοχαστικές προοπτικές.

Τα επιλεγμένα κεφάλαια διερευνούν θέματα που περιλαμβάνουν θεραπευόμενα ατομα με φύλο και σεξουαλικότητα που εντάσσονται εκτός του δίπολου, ποικιλομορφία σχέσεων, ενσωμάτωση GSRD και θεραπείας Gestalt και αντιμετώπιση της ετεροκανονικότητας στην εκπαίδευση στη θεραπεία Gestalt.

Το βιβλίο Queering Gestalt Therapy απευθύνεται σε όλους όσους ενδιαφέρονται για το φύλο την σεξουαλικότητα και την ποικιλομορφία των σχέσεων, ειδικά καθώς σχετίζονται με την πρακτική της θεραπείας Gestalt. Αυτό το βιβλίο θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για θεραπευτές, επόπτες, coaches και φοιτητές της θεραπείας Gestalt.

Editors: Alman Ayhan, Gillespie John, Kolmannskog Vikram

Περιεχόμενα:

Welcome Everyone

1. Understanding Gender Radical Clients
2. Gender-identification
3. Holding Uncertainty so that it can be Thought About: Relational Gestalt Therapy with Gender Creative Children
4. The Drag and Queer Years as a Means of Developing a Therapeutic Self: Bringing Street Work in the Office – Συνεισφορά στον τόμο της Πάρβη Πάλμου, Ψυχοθεραπεύτριάς Gestalt, Υπεύθυνης Υγείας Τρανς και Ιντερσεξ Οικογενειών ΣΥΔ
5. Experiment and Phenomenology in Treating Gender Dysphoria
6. ‘Selfish and Destructive’: Where does the late-in-life lesbian seek therapeutic support?
7. A Gay Son and His Dying Straight Dad: An Account of Ambiguous Loss and the Embodiment of Homophobia
8. Activism and Therapy
9. Compulsive Sexual Behaviours: Moving Beyond the Frontiers of Addiction Thinking
10. Queering Relationships
11. LGBTI in Rural Ireland: Secret Lives Creatively Lived
12. Gender, Sexuality and Relationship Diversity (GSRD) Sensitive Gestalt Psychotherapy
13. ‘I assumed that it was a man she was in love with’: Heteronormativity and Queer Experimentation in Gestalt Therapy Training

* Το βιβλίο είναι διαθέσιμο για προ-παραγγελία –>εδώ

Friday, October 9, 2020

«Whataboutism» ή Αλλιώς μια Τακτική Προπαγάνδας Αποπροσανατολισμού της Κοινής Γνώμης

Το Whataboutism δίνει μια ένδειξη για τη σημασία του με το όνομα του. Δεν είναι απλώς η αλλαγή ενός θέματος συζήτησης ως πολιτική στρατηγική. Είναι ουσιαστικά μια αντιστροφή της κατηγορίας, υποστηρίζοντας ότι ένας αντίπαλος είναι ένοχος για ένα αδίκημα εξίσου απαίσιο ή χειρότερο από αυτό που κατηγορήθηκε το αρχικό πρόσωπο ή ομάδα. Είναι μια τεχνική ρητορικής που χρησιμοποιείται απο το πρόσωπο ή την ομάδα που έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα, ή ενέργεια ώστε να εκτρέψει  την προσοχή από τις δικές του πράξεις σε πράξεις άλλων που βέβαια παρουσιάζει πάντα και με τρόπο βολικό, ως χειρότερες. Αρχικά το θέμα της εκτροπής μπορεί να μοιάζει άσχετο με αυτό που συζητιέται, και εμπεριέχει έμμεση κριτική,  π.χ. ανακοινώνουμε ότι θέλουμε να παλέψουμε για τα δικαιώματα των τρανς ανθρώπων, και η «Whataboutism» απόκριση είναι: Nαι αλλά για την οικονομία και τους ανθρώπους που πεινάνε δεν ενδιαφέρεστε.

                                                                     [Image via Freepik.com]

Το πρόσωπο που την χρησιμοποιεί μπορεί να το κάνει είτε συνειδητά, ως πολιτική, είτε ασυνείδητα, διότι έχει μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον το οποίο είναι κατάλληλο για να ανθίσουν ρητορικές αυτού του είδους. Συνηθώς περιβάλλον αυταρχικό, όπου ο παραγωγικός διάλογος, η αυθεντικότητα και η ενσυναίσθηση δεν ευδοκιμούν. Ένα περιβάλλον που οι γονείς κατηγορούν ο νέας τον άλλον για να αποφύγουν την ευθηνή της δυσλειτουργικής επαφής με το παιδι.

Όποιο και να είναι το κίνητρο αυτής της τακτικής είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι έχει δημιουργηθεί για να μανιπιουλάρει την κοινή γνώμη. Είναι αγαπημένο όπλο των ναρκίσσων και των απολυταρχικών καθεστώτων και αποτελεί την βασική τακτική που χρησιμοποιεί στην πολιτική του ο Τραμπ αλλά και ο Πούτιν. Είναι αγαπημένη τακτική των troll στα social media. Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε το 1978 στις τακτικές προπαγάνδας της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον ψυχρό πόλεμο. Όταν η Δύση επέκρινε τη Σοβιετική Ένωση, ας πούμε, για παραβιάσεις και καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Σοβιετική Ένωση επισήμανε τα εγκλήματα που διαπράττονται από δυτικά έθνη. Υψώνοντας λοιπόν το δάχτυλο σε κάποιο άλλο πρόσωπο ή ομάδα ανθρώπων ο θύτης αποποιείται την ευθύνη του και παράλληλα μεταβιβάζει τις ευθύνες αλλού.

Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας καταλήγει σε μια κυκλική επανάληψη η οποία παράγει ένα «αδύνατο επιχείρημα», αδύνατον να το καταρρίψεις διότι είναι άκαμπτο και παρασύρει τον συνομιλητή σε έναν φαύλο κύκλο. Αν το εξετάσουμε σε συναισθηματικό-ψυχολογικό επίπεδο θα δούμε ότι ουσιαστικά οι ενήλικες παλινδρομούν σε ένα παιδικό τρόπο απόκρισης και επιχειρηματολογίας. Αν ρωτήσουμε ένα εξάχρονο παιδι πως τα πήγε στο σχολείο, είναι πιθανό να απαντήσει, ναι αλλά ο αδελφός μου δεν διαβάζει τίποτα.

Το Whataboutism χρησιμοποιείται ως μια μορφή δυσλειτουργικής εκλογίκευσης, που βέβαια εμπεριέχει τεράστιες δόσεις άρνησης και υποκρισίας. Με σκοπό την μετάθεση ευθύνης και την ωραιοποίηση του θύτη.   

Ας κλείσω λοιπόν με μια ερώτηση,

τι λέτε λοιπόν, συμβαίνει αυτό το φαινόμενο στην χώρα μας, σας θυμίζει κάτι και αν ναι τι;

Πάρβη Πάλμου για το T-Zine.gr

Πηγές:

https://www.merriam-webster.com/words-at-play/whataboutism-origin-meaning

https://www.japantimes.co.jp/community/2018/07/15/issues/what-about-we-stop-it-with-the-whataboutism/

https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/1060586X.2020.1730121?needAccess=true&journalCode=rpsa20

Saturday, August 3, 2019

Περί Ψυχής και Άλλων Δαιμονίων



Κίνητρο για το συγκεκριμένο άρθρο αποτέλεσε η συχνή τοποθέτηση που ακούω από πολλά πρόσωπα που στηρίζουν το επιχείρημα ότι η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη διότι εμπεριέχει στον ορισμό της την λέξη ψυχή της οποίας η ύπαρξη δεν είναι αποδεδειγμένη. Στόχος του άρθρου  δεν είναι να συζητήσουμε την ύπαρξη ή μη ύπαρξη της ψυχής διότι αυτό το θέμα δεν ανήκει στα θέματα που ερευνά και πραγματεύεται η ψυχολογία αλλά η θρησκεία και η μεταφυσική.  Επίσης δεν θα επιχειρήσω να μιλήσω εκ μέρους όλων των ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων αλλά θα μιλήσω για την ψυχοθεραπεία Gestalt στην οποία έχω εκπαιδευτεί. 

Η θεραπεία Gestalt είναι ουσιαστικά ένας τρόπος ζωής με τα πόδια του ατόμου να πατάνε καλά στο έδαφος. Δεν σκοπεύει να κατευθύνει το άτομο στην πορεία της φώτισης. Είναι ένας τρόπος ύπαρξης  στον κόσμο με έναν πλήρη, ελεύθερο και ανοιχτό τρόπο”(Psychopedia).

Στοχεύει στην στήριξη της οργανισμικής αυτορύθμισης  και της ισορροπίας του οργανισμού κατά την επαφή και διάδραση του με το περιβάλλον. Για να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία(equilibrium), χρειάζεται να υπάρχει μια καλή «συνεργασία» μεταξύ των τριών πτυχών της επίγνωσης, του νου, του σώματος και του συναισθήματος.  Η λέξη λοιπόν «ψυχή» δεν υπάρχει πουθενά σε αυτή την εξίσωση. 

Όταν σε ένα πρόσωπο παρατηρείται έντονη ασυμφωνία μεταξύ των τριών πτυχών της επίγνωσης εντοπίζουμε το φαινόμενο της εγώ-δυστονικότητας , η οποία είναι "ένα σύμπτωμα ή εμπειρία που βρίσκει ο θεραπευόμενος άβολο ή δεν θέλει να βιώσει και είναι ασύμφωνη με το πως αντιλαμβάνεται την προσωπικότητα του" (Nicholas G. Ward). Π.Χ. Οι γονείς μου με πιέζουν να παντρευτώ, το συναίσθημα μου λέει όχι αλλά ο νους μου έτσι όπως έχει διαμορφωθεί από την κοινωνικοποίηση λέει ναι, η εσωτερική σύγκρουση που βιώνω ενδο-ψυχικά αρχίζει και επηρεάζει το σώμα μου, έχω πονοκεφάλους, στομαχόπονους και κρίσεις πανικού.

Το παραπάνω παράδειγμα λοιπόν είναι ένα παράδειγμα σωματοποίησης, παρουσιάζει ένα ψυχο-σωματικό σύμπτωμα, και εδώ λοιπόν μπαίνει στην εξίσωση μας η λέξη ψυχή η οποία είναι ένα κατάλοιπο του παρελθόντος από την εποχή που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την επίδραση του νου και του συναισθήματος στο σώμα και τον οργανισμό και θεωρούσαν ότι η «ψύχη» έχει καταληφθεί από δαιμόνια. 


Αυτές οι ιδέες δεν έχουν καμία σχέση με την σύγχρονη ψυχολογία η οποία εξετάζει μετρήσιμα φαινόμενα.  

Σωματοποίηση: Η σωματοποίηση ορίζεται ως η τάση να παρουσιάζεται η ψυχολογική δυσφορία υπό τη μορφή σωματικών συμπτωμάτων.

* Σε μια μελέτη 1000 ασθενών που παρουσίασαν κατά τη διάρκεια μιας τριετούς περιόδου με 567 νέα συμπτώματα 14 κοινών συμπτωμάτων (συμπεριλαμβανομένου του θωρακικού άλγους, κόπωσης, ζάλης, πονοκέφαλος, οίδημα, πόνος στην πλάτη, δύσπνοια, αϋπνία, κοιλιακό άλγος, ανικανότητα, απώλεια βάρους, βήχας και δυσκοιλιότητα) μια φυσική αιτία βρέθηκε μόνο στο 16%. Αυτό δεν σημαίνει ότι μόνο το 16% όλων αυτών των καταγγελιών είχε φυσική αιτία και το άλλο 84% είχε ψυχοσωματική αιτία. μάλλον, αυτό σημαίνει ότι το 84% των συμπτωμάτων δεν είχε γνωστή σωματική αιτία.*

Στον μεσαίωνα η ψυχολογία εξηγούταν και προσεγγίζονταν με θεολογικούς όρους και η υποστήριξη των ψυχικά ασθενών πραγματοποιούνταν σε μοναστήρια μέχρι που στην πρώιμη αναγέννηση εμφανίστηκε ο Thomas Aquinas(1225-1274) επηρεασμένος σε τόσους πολλούς τομείς της μάθησης, συμπεριλαμβανομένης της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της φυσικής επιστήμης, άλλαξε τις Ιουδαϊκο-χριστιανικές ιδέες με την ανακαλυφθείσα γνώση των Αρχαίων Ελλήνων που έφτασαν στην Ευρώπη μέσω αραβικών μεταφράσεων. 


Στο De Anima του, σημείωσε κάποιες πεποιθήσεις για τον οργανισμό και τον νου, πιστεύοντας ότι πρέπει να χωριστεί σε:

Οργανικό: Οι οργανικές ικανότητες, που διέπουν την ανάπτυξη, τη διατροφή και την επούλωση.

Αισθητηριακό: Αυτό διέπει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Η γνωστική πτυχή διέπει τις πέντε αισθήσεις.
    
Ορθολογικό: Οι ορθολογικές ικανότητες διέπουν τη σκέψη και τη συλλογιστική. Πίστευε ότι η παθητική διάνοια, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο ο νους αντιλαμβάνεται τις πληροφορίες που λαμβάνονται από τις αισθήσεις και την ενεργή διάνοια. δηλαδή τις αφηρημένες διαδικασίες του νου που ο νους στη συνέχεια ορθολογεί για να εκτελέσει πράξεις που ταιριάζουν στο γενικότερο καλό.

Πίστευε επίσης στην επιρροή του υπερφυσικού και της αστρολογίας, αλλά τέτοιες πεποιθήσεις δεν ήταν ασυνήθιστες εκείνη την εποχή.

Όπως οι περισσότεροι κλασσικοί μελετητές, διαιρούσε την ψυχική ασθένεια σε μελαγχολία, μανία και κατάθλιψη και πίστευε ότι η ευχαρίστηση, η σεξουαλικότητα και η αναζήτηση της ευχαρίστησης ήταν ξεχωριστές πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας. Πιστεύει επίσης ότι η νοημοσύνη και η συλλογιστική έπρεπε να είναι καθαρές και αδιανόητες, ως θεϊκή όψη στην ανθρωπότητα, έτσι οι ψυχικές ασθένειες έπρεπε να έχουν μια σωματική διαταραχή που βασίζεται σε υποκείμενα προβλήματα με το σώμα, μια πολύ πρώιμη  Gestalt προσέγγιση. 

Κάνοντας λοιπόν ένα άλμα στο χρόνο και φτάνοντας στο Εδώ και το Τώρα να ξεκαθαρίσω ότι η σύγχρονη ψυχολογία και συγκεκριμένα η ψυχοθεραπεία Gestalt δουλεύει με άμεσα παρατηρήσιμα συμπτώματα τα οποία  μπορούν να αξιολογηθούν ερευνητικά, στατιστικά και πειραματικά και να παράξουν επαναλήψιμα και έγκυρα αποτελέσματα. 


Για την Gestalt πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η αυθεντική παρουσία, διότι χωρίς παρουσία δεν μπορεί να υπάρξει επαφή. Ο θεραπευτής Gestalt πολύ συχνά εκφράζει τον εαυτό του στο θεραπευόμενο, την προσωπική του εμπειρία, συναισθήματα, σκέψεις, καθώς και το τι παρατηρεί στον θεραπευόμενο. Η παρατήρηση που εκφράζεται από το θεραπευτή, έχει να κάνει με τη στάση του σώματος ή με εκφράσεις του προσώπου του θεραπευόμενου στο εδώ και στο τώρα, χωρίς ερμηνεία. 


“Μια αυξανόμενη βάση αποδεικτικών στοιχείων επιβεβαιώνει ότι η θεραπεία Gestalt είναι το ίδιο αποτελεσματική με άλλες θεραπευτικές μεθόδους. Μελέτες έδειξαν ότι οι βιωματικές θεραπείες (experiential therapies) δεν είναι κατώτερες από την CBT (Saxon et al, 2017).
 
“Η δύναμη της θεραπευτικής σχέσης μεταξύ του θεραπευόμενου και του θεραπευτή επηρεάζει περισσότερο την θεραπευτική έκβαση από μια συγκεκριμένη προσέγγιση”(Bordin, 1979).

Κλείνοντας δανείστηκα μέρος του τίτλου από τον αγαπημένο μου Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές θα δανειστώ λοιπόν και μέρος από ένα quote του αλλάζοντας το λίγο για το κλείσιμο. 

“Η άγνοια είναι ο μαστροπός της προκατάληψης”.

 

Πάρβη Πάλμου Clinical Psychology MA, Gestalt Therapist, Phd Candidate University of Bolton 

Πήγες: 






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis